Vierasy, vierasy zaćviłi na śvitanku,
Niby ślozy, raskidany kropłi rasy.
Ja pa lesie błukaju ad samaha ranku –
Pazbaŭlajuć spakoju mianie vierasy!
Vieraśniovyja nočy prazrystyja, zornyja,
Całinoj uračystaj lažać papłavy,
I na chatach draŭlanych, jak tyja dazornyja,
Pierad šlacham dalokim nia śpiać žuravy!
Vierasy zaćviłi! Serca radaściu poŭnicca,
Mnie b Radzimu ciapier Vierasniankaju zvać!
Vierasy, vierasy u lasach, za vakołicaj
Svajoj kviecieńniu bledna-ružovaj harać!
|
|
